شما تجربه‌ى این پدر پیرتان را در این زمینه داشته باشید:

 آنى که کمک می‏کند به پیشرفت کشور، آزادى واقعىِ فکرهاست؛ یعنى آزادانه فکر کردن، آزادانه مطرح کردن، از هو و جنجال نترسیدن، به تشویق و تحریض این و آن هم نگاه نکردن.

یک وقت شما یک حرفى میزنید، ناگهان مى‌بینید همه‌ى ناظران سیاسى جهان که وجودشان انباشته‌ى از پلیدى و خباثت است، براى شما کف میزنند. به این تشویق نشوید. به قول رائج بین جوانها، جوگیر نشوید. بحث درست بکنید، بحث منطقى بکنید. سخنى را بشنوید، سخنى را بگوئید؛ بعد بنشینید فکر کنید. این همان دستور قرآن است. «فبشّر عباد. الّذین یستمعون القول فیتّبعون احسنه».[زمر: 17 و 18]

سخن را باید شنفت، بهترین را انتخاب کرد. والّا فضاى جنجال درست کردن، همین می‏شود که دیدید. جنجالِ قبل از انتخابات [دهم ریاست جمهوری]، بعد از انتخابات، انعکاسش می‏شود این؛ بخصوص وقتى دست بیگانه هم دخالت دارد. به چه دلیل، با چه توجیهى شما فکر می‏کنید دستگاه‌هاى تبلیغاتى دنیا حوادثى را که فکر می‏کنند به ضرر نظام جمهورى اسلامى است، لحظه به لحظه منتشر می‏کنند؟ با چه محاسبه‌اى این کار انجام می‏گیرد؟ این را نباید فکر کرد؟! نباید رویش مطالعه کرد؟! اینهاست آن چیزهائى که باید به آنها توجه کرد.

مقام معظم رهبری – 6/8/88 - دیدار جمعى از نخبگان علمى کشور  (دریافت متن کامل: فرمت doc ، فرمت pdf)